Bir önceki yazının konusu Domain Driven Design(DDD) konulu bir kitap tanıtımıydı. Bu yazıda DDD yaklaşımının hangi durumlarda kullanılması gerektiğini bir kaç cümleyle özetlemeye çalışacağım. Yaklaşımın özelliklerini daha ilerki yazılarda fırsat buldukça anlatmaya çalışacağım.
Domain Driven Desing(DDD) kavramı karmaşık problemlerin küçük parçalara bölünerek ele alınmasını amaçlayan bir yaklaşım tarzıdır. Karmaşık problemlerin parçalara ayrılması da aslında çözülmesi gereken bir problemdir. Taleplerin alınması, iş kurallarının
belirlenmesi ve taleplerin yazılım terminolojisine uygun hale getirilmesi sürecin başlıca gereksinimlerdir. DDD birbiriyle ilişkili iş kurallarının ele alındığı bir yöntem olması sebebiyle çok geniş kapsamlı kurumsal yazılımlar geliştirirken uygulanması gereken bir yaklaşımdır. Örneğin hava yolu rezervasyon sistemleri, e-ticaret uygulamaları, bir devlet kurumu bünyesindeki otomasyon sistemleri şeklinde örnekler verilebilir. İş kurallarının sık olarak değiştiği ve taleplerin sürekli artacağı öngörülen yazılım sistemleri için yazılımın geleceğine aydınlık bir altyapı tasarlamak amacıyla uygulanabilir. Örneğin kanun ve yönetmeliklerin çok sık değiştiği kurumlarda geliştirilen yazılımları gibi. Ancak karmaşık iş kuralları olmayan basit sistemler için DDD uygulamak uygun olmaz. Örneğin blog sayfaları veya ürün tanıtım amaçlı web projeleri için DDD uygulamak uygun değildir. Bu tür uygulamalar sadece veri erişimi ve görüntülemesi amaçlanmıştır. Bu tür uygulamaları veriyi kullanıcı ara yüzüne direk aktaran teknikler ile geliştirmek mantıklı bir seçim olacaktır. Aksi taktirde basit olan bir çözümü, karmaşık hale getirmiş oluruz.
