Birkaç kilometre ilerdeki yardım kampına ulaşmak isteyen fakat açlıktan adım atacak hali kalmamış ve çaresizce yere kapanmış küçük bir kız. Hemen arkasında bekleyen fırsatçı bir akbaba.
Yaşam ile ölüm arasındaki o ince çizginin görünür hale geldiği anda bir insan belirdi küçük kızın yanında ve fotoğraf makinasıyla o anı dondurdu. K. Carter 1994 yılında çektiği bu fotoğrafla hayalindeki Pulitzer ödülünü kazandı.
Olayın devamında Carter’e küçük kıza ne olduğunu soruldu. Olayın devamı en az bu fotoğraf karesi kadar içler acısıydı. K. Carter küçük kıza yardım etmediğini fakat akbabanın korkarak oradan uzaklaştığını, kızın yaşayıp yaşamadığını bilmediğini söyledi. Neden yardım etmedin sorusuna ise “Yardım ekibinden değildim. Fotoğrafçıydım” cevabını verdi.
Bu olayın ardında K.Carter 1994’ün bir haziran günü intihar ederek yaşamına son verdi.